Ligustrum vulgare / Wilde liguster

Inheems verspreidingsgebied is met name Zuid-Limburg en de kalkhoudende duinen. Al eeuwenlang in gebruik als haagbeplanting. Hoewel het een lichtminnende struik is verdraagt hij behoorlijk veel schaduw. De wilde liguster lijkt veel op de in 1842 uit Japan ingevoerde haagliguster. De jonge twijgen van de wilde liguster hebben een zeer fijne beharing, terwijl de haagliguster (Ligustrum ovalifolium) helemaal kaal is. Wilde liguster heeft een smaller lancetvormig blad. De haagliguster heeft breed-eliptische- en leerachtige, glanzende bladeren en een langere kroonbuis.
Veel vlinders weten de nectar van van de zoet geurende bloemen vinden. Voedselplant voor verschillende rupsen. Wilde liguster wordt bestoven door insekten en produceert niet veel stuifmeel. De weinige stuifmeelvondsten tonen aan dat hij 3000 jaar geleden al in onze kuststreek voorkwam.
In zachte winters blijft het blad redelijk goed aan de twijgen zitten, maar in strengere winters wordt hij vrijwel kaal. Hij is goed bestand tegen luchtverontreininging. Veel vogels vinden er hun nest- en schuilgelegenheid. De bessen worden wel gegeten door vogels, maar pas in tijden van voedselschaarste. Voor de mens zijn de bessen in grotere hoeveelheden licht giftig. De bessen leveren een blauwgroene en een zwarte kleurstof. Uit de bast wordt een gele kleurstof gewonnen. Het hout is een bron van houtskool. Twijgen worden gebruikt voor vlechtwerk.

Kleur: wit, zwarte bessen
Bloei: 6-7
Hoogte: 2-5 m
Zon: zhs
Bodem: o.droog, kalkhoudend
Geur: ++
Extra: geschikt voor hagen, halfwintergroen;

Prijs (per 1 ): €2.00