Salix purpurea / Bittere wilg

De Bittere wilg is een redelijk grote struik, vrij gemakkelijk te herkennen aan het blad dat de grootste breedte boven het midden heeft, bitter smaakt en bij drogen spoedig zwart wordt. Het areaal van de bittere wilg loopt van Zuid- en Midden-Europa tot in Oost-Azië. In Nederland komt hij het meest voor langs de grote rivieren, maar hij is vrij zeldzaam. In de duinen is hij aangeplant om zand vast te leggen.Hier groeit hij ook op drogere plekken. Wilgen zijn net als populieren 2-huizig. De bomen/struiken hebben, of alleen mannelijke-, of alleen vrouwelijke katjes. Ze worden bestoven door de wind en zijn een belangrijke stuifmeel- en nectarplant voor bijen. Wilgen verschijnen al snel na de laatste ijsstijd, maar het gevonden stuifmeel is niet tot op de soort te determineren. Al sinds de prehistorie kennen wilgen vele toepassingen. Uit de ijzertijd zijn er al vondsten van gevlochten wanden van wilgentenen in hutten. Wilgenbast kent vele medicinale toepassingen. De bekendste is het gebruik als pijnstillend middel door de werking van salicylzuur dat verwerkt tot acetylsalicylzuur in asperine dezelfde functie heeft. Uit de wortels kan een rode kleurstof worden gewonnen.

Hoogte: 2-5 m
Zon: zh
Bodem: vochtig-nat, o. droger
Prijs (per 1 ): €1.50