Betula pendula / Ruwe berk

Na de ijstijden behoren de berken tot de eerste bomen die zich uitbreiden over het nieuwe land. Berken zijn pioniers: ze verspreiden zich snel via hun lichte zaden, groeien snel, zijn lichtminnend, maar hebben niet zoveel concurrentiekracht. Ze leggen het af tegen hoge bomen die veel schaduw geven. Berken worden niet zo oud: zo'n 60 jaar. Hakhoutbeheer, of knotten kan de levensduur verlengen. Door z'n lichte schaduw is er onder berken veel ondergroei mogelijk. In stompen van afgestorven berken treffen we regelmatig holenbroeders aan. Veel vogels eten de afgevallen vruchtjes. In de late winter zoekt de appelvink voedsel op berken. Ruwe berk is een stuifmeelleverancier voor bijen. Het zachte hout wordt vooral voor triplex, en fineer gebruikt. De bast bevat veel hars en is duurzaam. Hij wordt gebruikt voor de produktie van berkenteer, dakbedekking (Lapland), middel tegen zweetvoeten en in Rusland maakte men er schoenen van. De twijgen worden gebruikt voor bezems en vlechtwerk. Berkensap is in zuivere vorm een verfrissende drank, maar kan ook worden verwerkt tot siroop. Door het sap te laten gisten kan er berkenchampagne uit worden bereid. In de cosmetische industrie wordt berkensap verwerkt om er bijv. een haartonic van te maken. In de kruidengeneeskunde worden met name de bladknoppen en de bladeren gebruikt. Ruwe berk groeit vooral op arme droge zandbodems: karakteristieke soort van arme beuken-eikenbossen, eiken-berkenbossen en heidevegetatie. Twijgen hangend, kaal en met wratachtige harsklieren. Onderkant blad kaal

Bloei: 4-5
Hoogte: 15-30 m
Zon: zh
Bodem: ook droog, arm en zuur
Extra: ook als hakhout te beheren/

Prijs (per 1 ): €1.50